Bu 11 kural sayesinde kelime seçiminde, dil ve noktalama işaretleri kullanımında daha başarılı olabilirsiniz.
İngilizce’de cümleye özne ile başlanır. Cümlenin fiili özneden sonra gelir. Şayet nesne varsa, nesne de fiil den sonra gelir yani sıralama şu şekildedir;
Subject (Özne) + Verb (fiil) + Object (nesne) (Bu kural İngilizcenin temelidir.)
Aşağıda örnekleri görebilirsiniz :
Bazen iki farklı cümleyi birleştirmemiz gerekir ve bunları bağlaçlarla yaparız. Buradaki sıralama şu şekildedir;
S + V + O + Bağlaç + S + V + O
Cümleleri birleştirmek için kullanabileceğimiz bağlaçlar şunlardır;
(Detaylı konu anlatımı: Bağlaç kullanımı – Tahmini yayınlanma tarihi: 15 Mart 2015)
İki farklı, birbirinden bağımsız cümleler birleştirilirken aşağıdaki gibi bağlaçlardan önce virgül kullanılır.
Belki de en çok karıştırılan kuraldır. Kimileri nasıl kullanacağını bilmediği için seri virgülleri tamamen cümleden atarlar.
Virgülün kullanımı Türkçe’deki gibi basittir; aynı türden şeyleri sıralarken aralarına virgül koy.
Yukarıdaki cümlede “seri virgül” cat kelimesinden sonra gelmektedir. Yukarıdaki cümle her bir kelime için tek bir bölümden oluştuğu için kolaydır. Şimdi biraz zorlayalım.
Yukarıdaki örnekte seri virgül yine bulunmakta ancak son “and” bağlacından önce kullanılmamıştır. Onun yerine kulağa hoş gelen başka bir “and” bağlacından önce kullanılmıştır. Buradaki önemli nokta virgüller arasındaki parçalarda anlam bütünlüğü olması.
İki farklı cümle olmalarına rağmen aslında birbirleriyle bağlantıları olan cümleleri ayırırken ”;” kullanırız. Mesela bir durumu söyleyip nasıl olduğunu tanımlamadan önce veya bir şey söyleyip nedenini açıkladığımız durumlarda kullanırız.
Simple Present Tense (geniş zaman) her zaman yaptığımız, günlük, haftalık, aylık herhangi bir şey için kullanılır. Mesela her salı yaptığımız veya hiçbir salı yapmadığımız bir şeyi derken geniş zaman kullanırız, yada her gün yaptığımız şeyleri anlatırken.
Şu an yaptığımız herhangi bir şeyi anlatırken şimdiki zamanı kullanırız. Şimdiki zamanda fiil ”ing” eki alır ve yardımcı fiil (am, is, are) bulunur. Bu ek ”to be” nin present tense (şimdiki zaman) e çevrilmiş halidir.
Geçmişten konuşurken, fillerin 2. hallerini kullanırız. Fiilin 2. hali, fiilin düzenli veya düzensiz olmasına göre değişir. Düzensiz fiilse 2. halini ezbere bilmeliyiz; mesela ”drink” fiilinin ikinci hali ”drank”tir. Düzenli fiilse fiile ”ed” ekini ses kurallarına uygun bir şekilde ekleriz.
Önceden olmuş ama hala etkisi görülen şeyler için Present Perfect Tense kullanırız. Aynı şekilde gün içinde yaptığımız bir şeyi söylerken de kullanabiliriz veya bütün hafta bir şeyi ne kadar yaptığımızı anlatırken. Fiillerin 3.halini, Present Perfect Tense in yardımcı fiiliyle beraber (to have/has) kullanırız. Genellikle fiillerin 3.hali de ”ed” eki alır ama düzensiz fiiller yine değişir.
Hala devam eden, bitmemiş aksiyonlar için kullanılır. Bütün gün uyuyordum gibi aksiyonları şayet gün bitmediyse ”Present Perfect Progressive” kullanarak deriz. İki adet eki vardır birisi yardımcı fiil olan “to have/has been” ekleri diğeriyse “to be” nin şimdiki zamana çekimlenmiş halidir yani fiilin ”ing” eki almış hali.
İki aksiyon geçmişte yaşandığında, ilk yaşananı ayırt etmemiz gerekir. Ve ilk yaşananı anlatırken “Past Perfect” kullanırız. Past Perfect’te fiillerin 3.hali kullanılır ve fillerden önce”had” gelir. Past perfect olmayan 2. eylem geçmiş zamanla (Past Tense) yazılır.
Yayınlanan Son 3 Yazı
Güncellenen Son 7 Yazı