Bağlanma Parası
Sözleşme yapılırken bir kimsenin vermiş olduğu bir miktar para, cayma parası olarak değil, sözleşmenin yapıldığına kanıt olarak verilmiş sayılır. Aksine sözleşme veya yerel adet olmadıkça bağlanma parası alacaktan düşürülür. Türk hukukunda uygulamada sözleşme kanıtı olmasının yanında kısmi ifa niteliği de taşır.
Sözleşme geçerli olmadığı takdirde verilen para sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre geri alınabilir.
| Madde 177-Sözleşme yapılırken bir kimsenin vermiş olduğu bir miktar para, cayma parası olarak değil sözleşmenin yapıldığına kanıt olarak verilmiş sayılır. Aksine sözleşme veya yerel adet olmadıkça, bağlanma parası esas alacaktan düşülür. |
Reklam
Cayma Parası
Sözleşmenin yapıldığı sırada verilen, sözleşmeden cayabilmek için kararlaştırılmış bir tazminattır.Cayma parası kararlaştırılmışsa taraflardan her biri sözleşmeden caymaya yetkili sayılır. Akçeyi vermiş olan cayarsa verdiğini bırakır, almış olan cayarsa aldığını iki katını geri verir. Sözleşme ifa edilirse, cayma parası geri verilir.
Hakimin aşırı bulduğu cayma parasını ceza koşuluna ilişkin indirip indiremeyeceği tartışmalıdır. Yargıtay görüşü indirilemeyeceği yönündedir.
| Madde 178-Cayma parası kararlaştırılmışsa, taraflardan her biri sözleşmeden caymaya yetkili sayılır; bu durumda parayı vermiş olan cayarsa verdiğini bırakır; almış olan cayarsa aldığının iki katını geri verir. |
Kaynakça
- Reisoğlu, Safa. Türk Borçlar Hukuku Genel Hükümler 23. Bası. İstanbul, Beta Yayıncılık, 2012
- Remzi,Mehmet ve Sezer,Aydın. Borçlar Hukuku Genel Hükümler 10. Baskı. İkinci Sayfa,2017
Reklam
